Dieta niskoglikemiczna zwana jest też dietą Montignaca. Jest przede wszystkim dietą prozdrowotną, nie zaś nastawioną na utratę masy ciała. Utrata zbędnych kilogramów jest tu dodatkowym atutem wynikającym z zalet stosowania tej diety.
Stosowanie diety niskoglikemicznej polega na stosowaniu indeksu glikemicznego. Indeks glikemiczny stanowi natomiast wskaźnik szybkości zmian w procesie stężenia glukozy we krwi po skondensowaniu konkretnego produktu złożonego z węglowodanów w stosunku do rezultatu jaki otrzymuje się z czystej glukozy. Zatem fundamentalną zasadą tej diety jest spożywanie produktów o niskim wskaźniku IG (indeks glikemiczny) (przyjmuje się że są to produkty, dla których IG < 55), które to charakteryzują się niskim skokiem poziomu cukru we krwi. Produkty te to m.in. pełnoziarniste produkty zbożowe, owoce, warzywa, nasiona roślin strączkowych, grzyby. Produkty o średnim wskaźniku IG mieszczą się w granicach (56-59), zaś produkty o wysokim wskaźniku IG to powyżej 70.
Analogicznie im produkty charakteryzują się większym poziomem IG tym mniej powinno ich występować w naszym jadłospisie. Produktami o względnie wysokim IG są produkty takie jak: mąka (zwłaszcza biała), ryż, przekąski pochodzenia mącznego, słodycze, cukier, napoje słodzone i alkoholowe oraz wszelkie produkty wysoko przetworzone. Największą trudnością i w zasadzie całym sednem w stosowaniu tej diety jest opanowanie indeksu glikemicznego.
śniadanie: chudy twaróg ze szczypiorkiem, sok z owoców (najlepiej z cytrusów), kromka chleba pełnoziarnistego, herbata (może być zielona)
obiad: zupa krem jarzynowa, pieczone chude mięso bądź smażone bez tłuszczu, surówka z kapusty i ogórka
kolacja: ryba ugotowana na parze z warzywami.
Warto pamiętać też, że indeks glikemiczny produktów spożywczych jest niższy w naturalnej (w żaden sposób nieprzetworzonej) postaci, niż w przypadku produktów gotowanych. Stosując dietę Montignaca należy brać pod uwagę tabelę IG, gdzie są wyszczególnione produkty oraz ładunek glikemiczny posiłku, a więc wpływ danej porcji pożywienia na wzrost poziomu glukozy we krwi. Przykładowe tabele indeksu glikemicznego można znaleźć tutaj
Aby móc ustalić ładunek glikemiczny, należy pomnożyć indeks glikemiczny produktu przez zawarte w nim węglowadany i następnie należy podzielić wynik przez 100. I tak posiłek o wartości do 10 – oznacza niski ładunek glikemiczny, zaś od 20 wzwyż – wysoki ładunek glikemiczny.
Dieta niskoglikemiczna może być stosowana właściwie przez wszystkie osoby zdrowe – niezależnie od wieku. W szczególności zaś zalecana jest dla osób, u których występuje problem z wydzielaniem insuliny, bądź u osób o podwyższonym ryzyku wystąpienia cukrzycy. Dieta niskoglikemiczna (z powodu wolnego przyswajania węglowodanów) niekoniecznie może sprawdzać się u osób wykonujących ciężki wysiłek fizyczny tak jak np. sportowcy.
3 Komentarze
[…] wewnątrzustrojowego. Spożywając węglowodany należy sięgać po produkty, które mają niski indeks glikemiczny, jak np. pieczywo pełnoziarniste, ryż brązowy czy nieoczyszczona mąka. Natomiast błonnik […]
[…] Więcej informacji na temat diety niskoglikemicznej, przykładowy jadłospis znajdziesz tutaj […]
[…] dozwolone jest spożywanie owoców o niskim indeksie glikemicznym. Owoce mające niski indeks glikemiczny, zawierają tym samym niską zawartość węglowodanów i są to np. maliny, jagody, truskawki. […]